رهگذر

آنکس که می گفت: 

« دوستت دارم » 

عاشقی نبود که به شوق من آمده باشد 

رهگذری بود 

 که روی برگ های خشک پاییز دلم  

راه می رفت 

صدای خش خش برگ ها  

همان آوازی بود  

که من گمان می کردم 

می گوید: 

« دوستت دارم »